του Μπάμπη Ιμβρίδη
Παρέμβαση, εκ μέρους των 12, στην εκδήλωση που οργάνωσε η Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, την Τετάρτη 19/5 στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ, αίθουσα «Παύλος Ζάννας»
Δεν μπορούμε να συζητάμε για ανάπτυξη της πόλης μας, οποιασδήποτε πόλης, αφήνοντας απ’ έξω ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της. Τους μετανάστες.
Το νομοσχέδιο για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας, καθώς και το δικαίωμα του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι» από μετανάστες που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα, αποτελεί σημαντικό βήμα για την ενεργή συμμετοχή τους στη δημόσια ζωή της πόλης.
Πρέπει όλοι εμείς να προσπαθήσουμε, να κάνουμε κατανοητό σ’ ένα επίσης σημαντικό μέρος του πληθυσμού αυτής της πόλης, πως οι όποιοι διαχωρισμοί και η γκετοποίηση πάντα έχουν και το ανάλογο μελλοντικό τίμημα.
Οι φορείς αυτής της πόλης, που όλοι νοιάζονται και όλοι είναι υπέρ της ομαλής ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, αδυνατούν –ίσως και επιτηδευμένα- να κατανοήσουν τις θετικές προοπτικές του νομοσχεδίου.
Η τοποθέτηση του Δημάρχου της πόλης για το νομοσχέδιο ήταν ότι αυτό προσκρούει σε συνταγματικές διατάξεις και θα προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ο νομάρχης της πόλης επικρότησε την άποψη του ΛΑΟΣ και υπόγραψε για δημοψήφισμα.
"Εάλω τότε η Πόλις, εάλω σήμερα η Ελλάδα", αναφώνησε από άμβωνος ο μητροπολίτης Άνθιμος.
Το καλύτερο απ’ όλα όμως τονίστηκε από τη Νομαρχιακή ΠΑΣΟΚ της πόλης μας, που ανακοίνωσε μεταξύ των άλλων, πως: "Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα κανενός πλην των Ελλήνων."
Όταν οι κυρίαρχες ομάδες μιας πόλης, αυτές που διαμορφώνουν συνειδήσεις, είναι απέναντι, καταλαβαίνουμε πως η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για την καταπολέμηση των στερεοτύπων είναι τεράστια.
Πόσο μάλλον σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης που οδηγεί το δοκιμαζόμενο πληθυσμό στην συντήρηση, στην ανασφάλεια και στην στοχοποίηση θυμάτων που θα χρεωθούν τα αίτια της κρίσης.
Εμείς συζητάμε σήμερα για την απόκτηση ιθαγένειας και την ψήφο των μεταναστών, ενώ αυτό που συνεχίζει να καίει τους μετανάστες είναι η άδεια παραμονής.
Πέρασαν χρόνια από τότε που η χώρα μας θα έπρεπε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την έκδοση των αδειών παραμονής αλλοδαπών κατοίκων.
Το ανώτατο χρονικό όριο των 90 ημερών, που ορίζει ο ευρωπαϊκός νόμος, στην Ελλάδα ξεπερνά τους 15 μήνες και οι άδειες παραμονής συνεχίζουν να δίνονται πολλές φορές ληγμένες.
Η αγανάκτηση των μεταναστών και τα καθημερινά επεισόδια στο γραφείο αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης δεν φαίνεται να πτοεί κανέναν, ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα που επιτηδευμένα χρονίζει.
Αλλά ούτε και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν κατά καιρούς έξω από την Περιφέρεια, ούτε και οι μηνύσεις που υποβλήθηκαν κατά παντός υπευθύνου στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών έφεραν κάποιο αποτέλεσμα.
Η γραφειοκρατία και η έλλειψη προσωπικού –λόγοι που επικαλείται η διοίκηση του Δήμου- δεν μπορεί να συνεχίζονται για πάνω από μια δεκαετία.
Οι μετανάστες στην Ελλάδα πληρώνουν παράβολο για την έκδοση άδειας παραμονής, ένα ποσό αρκετά υψηλό, το πιο ακριβό απ' όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό που ζητούν, λοιπόν, το έχουν ήδη προπληρώσει και με το παραπάνω.
Αν δεν αλλάξει η περίεργα βεβαρημένη κατάσταση που έχει παγιωθεί στο Γραφείο Αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια, θα ακούμε για νέα άσχημα περιστατικά σε βάρος των εκεί εργαζομένων υπαλλήλων.
Το γραφείο αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης μέσα σε πέντε χρόνια έχει αλλάξει τέσσερις διευθύνσεις για να τοποθετηθεί τελικά σε ένα στενό του Βαρδάρη, στην οδό Οδυσσέως. Σήμερα συζητιέται η μεταφορά του σε άλλο κτίριο, στην οδό Μοναστηρίου. Αποτέλεσμα, εκατοντάδες άνθρωποι από τα πέντε διαφορετικά δημοτικά διαμερίσματα να συνωστίζονται καθημερινά σ’ αυτό και να διαπληκτίζονται με τους εκεί υπαλλήλους.
Η διοίκηση του Δήμου θα πρέπει να σκεφτεί τη δημιουργία ενός γραφείου αλλοδαπών για κάδε δημοτικό διαμέρισμα, έτσι ώστε να απεγκλωβιστούν οι χιλιάδες μετανάστες από το ένα και μοναδικό γραφείο της πόλης. Όπως, επίσης, και τη δημιουργία κέντρων εξυπηρέτησης μεταναστών, δίπλα σε κάθε υπάρχον κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών (Κ.Ε.Π.).
Πριν λίγες μέρες παρευρέθηκα σε ανάλογη εκδήλωση στα Δυτικά της πόλης. Σε ένα γεμάτο αρχικά Δημοτικό Θέατρο -μετά από λίγο άρχισε να αδειάζει- προσπαθούσα να κατανοήσω τι έλεγε η Υπουργός κυρία Τζάκρη. Έλεγε τόσο βιαστικά τον πολυσέλιδο λόγο της –κράτησε περίπου τρία τέταρτα– που ούτε εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα, πόσο μάλλον οι παρευρισκόμενοι μετανάστες. Μεταξύ αυτών που κατάλαβα, από αυτά που έλεγε, ήταν πως οι άδειες παραμονής θα δίνονται μέσα σε 2 εβδομάδες. Ακούστηκε πραγματικά σαν θαύμα. Μακάρι να γίνει και πράξη.
Για την ώρα όμως τα γραφεία των ΟΤΑ που αναλαμβάνουν να συγκεντρώνουν και να ελέγχουν την κατάθεση των δικαιολογητικών των μεταναστών, για να τα προωθήσουν στην περιφέρεια, πρέπει να στελεχωθούν με προσωπικό το οποίο θα μπορεί να επικοινωνεί με τους ενδιαφερόμενους αλλοδαπούς και να τους διευκολύνει στην κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων. Αυτό προϋποθέτει υπαλλήλους γνώστες ξένων γλωσσών και του μεταναστευτικού νόμου προκειμένου, πέρα από την καθοδήγηση στη συμπλήρωσης της σχετικής αίτησης, να μπορούν να απαντούν στις ερωτήσεις των αλλοδαπών και να τους πληροφορούν σωστά για ότι τους αφορά.
Γι αυτούς που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν την άδεια του «επί μακρόν διαμένοντος», χρειάζεται η επιτυχής συμμετοχή σε εξετάσεις στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Πρωτοβουλίες για τη διοργάνωση των μαθημάτων από το Δήμο θα μπορούσε να συμβάλει στην ταχύτερη και ομαλότερη ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Ας μην ξεχνάμε πως η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο πρώτος χώρος ενεργού συμμετοχής των μεταναστών στα κοινά.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως η πολιτική ένταξης των μεταναστών χωρίς την ένταξη των μεταναστών στην πολιτική είναι σίγουρα ανέφικτη. Είναι καιρός πλέον, οι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς να συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής ώστε να μην αποξενωθούν. Γι’ αυτό και απαιτούνται μέτρα ουσιαστικής και όχι απλά θεσμικής ενσωμάτωσής του.
Παρέμβαση, εκ μέρους των 12, στην εκδήλωση που οργάνωσε η Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, την Τετάρτη 19/5 στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ, αίθουσα «Παύλος Ζάννας»
Δεν μπορούμε να συζητάμε για ανάπτυξη της πόλης μας, οποιασδήποτε πόλης, αφήνοντας απ’ έξω ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της. Τους μετανάστες.
Το νομοσχέδιο για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας, καθώς και το δικαίωμα του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι» από μετανάστες που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα, αποτελεί σημαντικό βήμα για την ενεργή συμμετοχή τους στη δημόσια ζωή της πόλης.
Πρέπει όλοι εμείς να προσπαθήσουμε, να κάνουμε κατανοητό σ’ ένα επίσης σημαντικό μέρος του πληθυσμού αυτής της πόλης, πως οι όποιοι διαχωρισμοί και η γκετοποίηση πάντα έχουν και το ανάλογο μελλοντικό τίμημα.
Οι φορείς αυτής της πόλης, που όλοι νοιάζονται και όλοι είναι υπέρ της ομαλής ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, αδυνατούν –ίσως και επιτηδευμένα- να κατανοήσουν τις θετικές προοπτικές του νομοσχεδίου.
Η τοποθέτηση του Δημάρχου της πόλης για το νομοσχέδιο ήταν ότι αυτό προσκρούει σε συνταγματικές διατάξεις και θα προσβληθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ο νομάρχης της πόλης επικρότησε την άποψη του ΛΑΟΣ και υπόγραψε για δημοψήφισμα.
"Εάλω τότε η Πόλις, εάλω σήμερα η Ελλάδα", αναφώνησε από άμβωνος ο μητροπολίτης Άνθιμος.
Το καλύτερο απ’ όλα όμως τονίστηκε από τη Νομαρχιακή ΠΑΣΟΚ της πόλης μας, που ανακοίνωσε μεταξύ των άλλων, πως: "Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα κανενός πλην των Ελλήνων."
Όταν οι κυρίαρχες ομάδες μιας πόλης, αυτές που διαμορφώνουν συνειδήσεις, είναι απέναντι, καταλαβαίνουμε πως η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για την καταπολέμηση των στερεοτύπων είναι τεράστια.
Πόσο μάλλον σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης που οδηγεί το δοκιμαζόμενο πληθυσμό στην συντήρηση, στην ανασφάλεια και στην στοχοποίηση θυμάτων που θα χρεωθούν τα αίτια της κρίσης.
Εμείς συζητάμε σήμερα για την απόκτηση ιθαγένειας και την ψήφο των μεταναστών, ενώ αυτό που συνεχίζει να καίει τους μετανάστες είναι η άδεια παραμονής.
Πέρασαν χρόνια από τότε που η χώρα μας θα έπρεπε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την έκδοση των αδειών παραμονής αλλοδαπών κατοίκων.
Το ανώτατο χρονικό όριο των 90 ημερών, που ορίζει ο ευρωπαϊκός νόμος, στην Ελλάδα ξεπερνά τους 15 μήνες και οι άδειες παραμονής συνεχίζουν να δίνονται πολλές φορές ληγμένες.
Η αγανάκτηση των μεταναστών και τα καθημερινά επεισόδια στο γραφείο αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης δεν φαίνεται να πτοεί κανέναν, ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα που επιτηδευμένα χρονίζει.
Αλλά ούτε και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν κατά καιρούς έξω από την Περιφέρεια, ούτε και οι μηνύσεις που υποβλήθηκαν κατά παντός υπευθύνου στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών έφεραν κάποιο αποτέλεσμα.
Η γραφειοκρατία και η έλλειψη προσωπικού –λόγοι που επικαλείται η διοίκηση του Δήμου- δεν μπορεί να συνεχίζονται για πάνω από μια δεκαετία.
Οι μετανάστες στην Ελλάδα πληρώνουν παράβολο για την έκδοση άδειας παραμονής, ένα ποσό αρκετά υψηλό, το πιο ακριβό απ' όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό που ζητούν, λοιπόν, το έχουν ήδη προπληρώσει και με το παραπάνω.
Αν δεν αλλάξει η περίεργα βεβαρημένη κατάσταση που έχει παγιωθεί στο Γραφείο Αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια, θα ακούμε για νέα άσχημα περιστατικά σε βάρος των εκεί εργαζομένων υπαλλήλων.
Το γραφείο αλλοδαπών του Δήμου Θεσσαλονίκης μέσα σε πέντε χρόνια έχει αλλάξει τέσσερις διευθύνσεις για να τοποθετηθεί τελικά σε ένα στενό του Βαρδάρη, στην οδό Οδυσσέως. Σήμερα συζητιέται η μεταφορά του σε άλλο κτίριο, στην οδό Μοναστηρίου. Αποτέλεσμα, εκατοντάδες άνθρωποι από τα πέντε διαφορετικά δημοτικά διαμερίσματα να συνωστίζονται καθημερινά σ’ αυτό και να διαπληκτίζονται με τους εκεί υπαλλήλους.
Η διοίκηση του Δήμου θα πρέπει να σκεφτεί τη δημιουργία ενός γραφείου αλλοδαπών για κάδε δημοτικό διαμέρισμα, έτσι ώστε να απεγκλωβιστούν οι χιλιάδες μετανάστες από το ένα και μοναδικό γραφείο της πόλης. Όπως, επίσης, και τη δημιουργία κέντρων εξυπηρέτησης μεταναστών, δίπλα σε κάθε υπάρχον κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών (Κ.Ε.Π.).
Πριν λίγες μέρες παρευρέθηκα σε ανάλογη εκδήλωση στα Δυτικά της πόλης. Σε ένα γεμάτο αρχικά Δημοτικό Θέατρο -μετά από λίγο άρχισε να αδειάζει- προσπαθούσα να κατανοήσω τι έλεγε η Υπουργός κυρία Τζάκρη. Έλεγε τόσο βιαστικά τον πολυσέλιδο λόγο της –κράτησε περίπου τρία τέταρτα– που ούτε εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα, πόσο μάλλον οι παρευρισκόμενοι μετανάστες. Μεταξύ αυτών που κατάλαβα, από αυτά που έλεγε, ήταν πως οι άδειες παραμονής θα δίνονται μέσα σε 2 εβδομάδες. Ακούστηκε πραγματικά σαν θαύμα. Μακάρι να γίνει και πράξη.
Για την ώρα όμως τα γραφεία των ΟΤΑ που αναλαμβάνουν να συγκεντρώνουν και να ελέγχουν την κατάθεση των δικαιολογητικών των μεταναστών, για να τα προωθήσουν στην περιφέρεια, πρέπει να στελεχωθούν με προσωπικό το οποίο θα μπορεί να επικοινωνεί με τους ενδιαφερόμενους αλλοδαπούς και να τους διευκολύνει στην κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων. Αυτό προϋποθέτει υπαλλήλους γνώστες ξένων γλωσσών και του μεταναστευτικού νόμου προκειμένου, πέρα από την καθοδήγηση στη συμπλήρωσης της σχετικής αίτησης, να μπορούν να απαντούν στις ερωτήσεις των αλλοδαπών και να τους πληροφορούν σωστά για ότι τους αφορά.
Γι αυτούς που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν την άδεια του «επί μακρόν διαμένοντος», χρειάζεται η επιτυχής συμμετοχή σε εξετάσεις στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Πρωτοβουλίες για τη διοργάνωση των μαθημάτων από το Δήμο θα μπορούσε να συμβάλει στην ταχύτερη και ομαλότερη ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Ας μην ξεχνάμε πως η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο πρώτος χώρος ενεργού συμμετοχής των μεταναστών στα κοινά.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως η πολιτική ένταξης των μεταναστών χωρίς την ένταξη των μεταναστών στην πολιτική είναι σίγουρα ανέφικτη. Είναι καιρός πλέον, οι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς να συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής ώστε να μην αποξενωθούν. Γι’ αυτό και απαιτούνται μέτρα ουσιαστικής και όχι απλά θεσμικής ενσωμάτωσής του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου