Η λήψη μιας σημαντικής απόφασης που χρειάζεται καρδιά και νου.

του Ανδρέα Οικονόμου 

 Οι μάνατζερ λένε «Η αποτελεσματική απόφαση δεν είναι προϊόν συναίνεσης. Αντίθετα, είναι προϊόν αντιπαραθέσεων, διαφωνιών και εξαντλητικής εξέτασης εναλλακτικών λύσεων.» (Drucker)  

Αυτή τη φάση τη ζήσαμε σε ένα βαθμό την προηγούμενη Τρίτη.

Οι ψυχολόγοι πάλι λένε ότι «Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.» (Freud)  

Αυτό περιμένω σήμερα.

Οι φιλόσοφοι λένε «Μόνο στις αποφάσεις μας είμαστε σημαντικοί.» (Sartre)  

Ήδη πρέπει να αισθανόμαστε σημαντικοί γιατί πήραμε πολλές κρίσιμες αποφάσεις, αλλά τελικά "Προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται" (Δημοσθένης).

Οι συγγραφείς συμπληρώνουν λέγοντας ότι «Όλες οι οριστικές μας αποφάσεις λαμβάνονται ενώ βρισκόμαστε σε μια ψυχολογική κατάσταση που δεν διαρκεί πολύ.» (Proust)

Για το λόγο αυτό σήμερα χρειάζεται σύνεση και προσοχή. Κυρίως δεν πρέπει να ειπωθούν λόγια που δεν παίρνονται πίσω! Γιατί ο Δήμος τους χρειάζεατι όλους για να γυρίσει σελίδα.

Απόψε θα εργαστούμε στο διαπαραταξιακό, όπως μάθαμε να εργαζόμαστε αυτούς τους τελευταίους μήνες, με καρδιά και νου, για να υπάρξει μια αποτελεσματική πολιτική απόφαση και θα σεβαστούμε την απόφαση αυτή ελπίζοντας ότι -έχοντας τα απαραίτητα στοιχεία της αξιοκρατίας και της συλλογικότητας- θα είναι για το καλό της πόλης μας. Γιατί:

«Όταν υπάρχει ανάγκη να πάρεις μια απόφαση, το καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις το σωστό. Το δεύτερο καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις λάθος. Όμως, το χειρότερο απ' όλα είναι να μην κάνεις τίποτα.» (Roosevelt)

Τελικά, αισιοδοξώντας εκτιμώ ότι, εδώ που φτάσαμε, το βασικό πρόβλημα του διαπαραταξιακού δεν είναι πλέον η αποψινή μας απόφαση, αλλά να δώσουμε μιαν αποτελεσματική απάντηση στο ερώτημα: "Δεδομένης της αποψινής απόφασής μας, ποιο θα είναι τώρα το επόμενο βήμα μας;".